สังฆทานดีกว่า !
“ ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ! ทานประจำสกุลวงศ์ ข้าพระองค์
ยังให้อยู่ แต่ว่าทานนั้นข้าพระองค์ให้เฉพาะหมู่ภิกษุผู้เป็นอรหันต์
หรือผู้ปฏิบัติอรหัตตมรรค ที่อยู่ป่า ที่ถือบิณฑบาต ที่ถือผ้าสุกุล
เป็นวัตร ”
คหบดี ! ข้อที่จะรู้ว่าคนเหล่านี้เป็นพระ
อรหันต์หรือปฏิบัติอรหัตตมรรคนั้น เป็นสิ่งที่รู้ได้ยาก
สำหรับท่านผู้เป็นคฤหัสถ์ผู้บริโภคกาม ผู้ยังมีการนอน
เบียดบุตร บริโภคใช้สอยกระแจะจันทน์และผ้าจาก
เมืองกาสี ทัดทรงมาลาและเครื่องกลิ่นและเครื่องผัดทา
ยินดีอยู่ด้วยทองและเงิน.
คหบดี ! ถึงแม้ภิกษุจะเป็น ผู้อยู่ป่าเป็นวัตร
ถ้าเป็น ผู้ฟุ้งซ่าน ถือตัว กลับกลอกพูดมาก มีวาจาไม่
แน่นอน มีสติลืมหลง ปราศจากสัมปชัญญะ ไม่มีสมาธิ
มีจิตหมุนไปผิด มีอินทรีย์อันปล่อยแล้ว : ด้วยอาการ
อย่างนี้ ภิกษุนั้น ควรถูกติเตียนด้วยองค์นั้น ๆ.
คหบดี ! ถึงแม้ภิกษุจะเป็น ผู้อยู่ป่าเป็นวัตร
ถ้าเป็น ผู้ไม่ฟุ้งซ่าน ไม่ถือตัว ไม่กลับกลอก ไม่พูดมาก
มีวาจาแน่นอน มีสติตั้งมั่น มีสัมปชัญญะ มีสมาธิ
มีเอกัคคตาจิต สำรวมอินทรีย์ : ด้วยอาการอย่างนี้ ภิกษุนั้น
อันใคร ๆ ควรสรรเสริญด้วยองค์นั้น ๆ.
คหบดี ! ถึงแม้ภิกษุจะเป็น ผู้อยู่ใกล้บ้าน ก็ดี
.... บิณฑบาตเป็นวัตร ก็ดี... ฉันในที่นิมนต์ ก็ดี... ถือผ้า
บังสุกุลเป็นวัตร ก็ดี... นุ่งห่มคหบดีจีวร ก็ดี ถ้าเป็นผู้
ฟุ้งซ่าน ถือตัว กลับกลอก พูดมาก มีวาจาไม่แน่นอน มีสติ
ลืมหลง ปราศจากสัมปชัญญะ ไม่มีสมาธิ มีจิตหมุนไป
ผิด มีอินทรีย์อันปล่อยแล้ว : ด้วยอาการอย่างนี้
ภิกษุนั้น
ควรถูกติเตียนด้วยองค์นั้น ๆ.
คหบดี ! ถึงแม้ภิกษุจะเป็น ผู้อยู่ใกล้บ้าน ก็ดี
.... บิณฑบาตเป็นวัตร ก็ดี... ฉันในที่นิมนต์ ก็ดี... ถือผ้า
บังสกุลเป็นวัตร ก็ดี... นุ่งห่มคหบดีจีวร ก็ดี ถ้าเป็นผู้
ไม่ฟุ้งซ่าน ไม่ถือตัว ไม่กลับกลอก ไม่พูดมาก มีวาจา
แน่นอน มีสติตั้งมั่น มีสัมปชัญญะ มีสมาธิ มีเอกัคคตาจิต
สำรวมอินทรีย์ : ด้วยอาการอย่างนี้
ภิกษุนั้นอันใคร ๆ
ควรสรรเสริญด้วยองค์นั้น ๆ.
เอาละ คหบดี ! ท่านจงถวายทานในสงฆ์เถิด
เมื่อท่านถวายทานในสงฆ์อยู่, จิตจักเลื่อมใส; ท่านเป็นผู้มี
จิตอันเลื่อมใสแล้ว ภายหลังแต่การตายเพราะการทำลาย
แห่งกาย จักเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์.
“ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ! จำเดิมแต่วันนี้ไป ข้าพระองค์
จะถวายทานในสงฆ์ ”
ฉกฺก. อํ. ๒๒/๔๓๖ - ๔๓๘/๓๓๐.
ท้ายจาก Blogger
สังฆทานในที่นี้ ไม่ได้หมายถึง กระป๋องสีเหลืองๆ ที่ขายตามหน้าวัดอย่างที่ คนปัจจุบันเข้าใจ แต่คือการถวายทานใดๆ อาหาร เครื่องใช้ กับคณะสงฆ์ "ผู้ปฏิบัติตามคำสอนพระศาสดา สัมมาสัมพุทธเจ้า"
ท้ายจาก Blogger
สังฆทานในที่นี้ ไม่ได้หมายถึง กระป๋องสีเหลืองๆ ที่ขายตามหน้าวัดอย่างที่ คนปัจจุบันเข้าใจ แต่คือการถวายทานใดๆ อาหาร เครื่องใช้ กับคณะสงฆ์ "ผู้ปฏิบัติตามคำสอนพระศาสดา สัมมาสัมพุทธเจ้า"
ความคิดเห็นนี้ถูกผู้เขียนลบ
ตอบลบ"ทาน" เป็นการปฏิบัติเพื่อให้มนุษย์รู้จักการละ"อุปาทาน" คือความยึดมั่นถือมั่นในทรัพย์สินเงินทอง และสิ่งของที่ตนหามาได้ เพราะสิ่งเหล่านั้นเป็น"อนัตตา"คือ "ไม่ใช่ของเราแท้จริง" เพราะเมื่อถึงวันที่มนุษย์"กายแตก" ย่อมไม่มีมนุษย์คนใดนำมันติดตัวไปได้เลย ดังนั้นพระพุทธเจ้า จึงทรงสั่งสอนให้มนุษย์รู้จักการให้การเสียสละ ด้วยจิตที่อยากให้ ด้วยจิตที่มีเมตตา,กรุณา และมุทิตาคือยินดีที่เห็นผู้อื่นเป็นสุข
ตอบลบดังนั้นเมื่อวางจิตในการทำ"ทาน"ได้ดังนี้แล้ว ย่อมจะเกิด"ผลใหญ่"แก่ตนเอง และยังให้เกิด"อานิสงฆ์ใหญ่"แก่พระพุทธศาสนาให้สืบเนื่องต่อไป